Harry Mulisch, De aanslag

 

zakelijke gegevens

auteur: Harry Mulisch

titel:De aanslag

jaar van uitgifte: 1982

aantal pagina's: 247

uitgeverij: de bezige bij

Waarom dit boek?

Hallo allemaal, ik heb het boek De aanslag gelezen van Harry Mulisch gelezen. Ik heb dit boek gekozen omdat mijn vader de schrijver Harry Mulisch een echt goede schrijver vond. Hij heeft zelf ook dat boek gelezen.

De schrijver

Harry Kurt Victor Mulisch werd geboren op 29 juni 1927 in Haarlem. In 1936 gingen zijn ouder scheiden. Na de tweede Wereldoorlog werd Harry opgepakt, omdat zijn vader tijdens de oorlog de verplicht ingeleverde goederen van Joden beheerde. Dit deed zijn vader om zijn Joodse vrouw en zoon uit handen van de Duisters te houden. In 1949 Is Harry Mulisch beroepsschrijver geworden.

Waar gaat het boek over?
Het boek is verdeeld in verschillende episodes, elk episode is een verschillend stuk verhaal uit het leven van Anton. Ik beschrijf elk stukje episode kort.
eerste episode , 1945
Tijdens de Tweede Wereldoorlog woonde Anton Steenwijk in de stad Haarlem. Hij woonde in het huis buitenrust met zijn ouders en broer. Alles liep rustig bij hun in de straat. Totdat er een NSB'er wordt doodgeschoten. De NSB'er werd doodgeschoten voor het huis van de buren. De buren, Korteweg, legden het lijk voor het huis van Anton. Peter, de broer van Anton, wilde het lijk weer terug leggen toen de Duitsers er aan kwamen. Peter vluchtte. Anton werd meegenomen en hun huis werd in brand gestoken. Anton kwam terecht in een cel met een gewond meisje dat veel met hem praatte. Anton werd enkele uren later opgehaald en gebracht naar Amsterdam waar hij familie had.
tweede episode, 1952
Anton is verder bij zijn oom blijven wonen. Later kwam hij erachter dat zijn ouders tijdens de inval zijn neergeschoten. In 1952 ging Anton naar een feestje terug in Haarlem. Hij ging op bezoek bij de familie Beumer, een van de buren van vroeger van Anton. Ergens in de stad was een monument opgericht voor de gevallenen in de 2e wereldoorlog, waarop ook de namen van Anton's ouders stonden. Na dat wilde Anton nooit meer terug in Haarlem komen.
derde episode, 1956
Nadat hij zijn kandidaatsexamen medicijnen ging hij op kamers wonen. Hij las heel veel maar niet over de oorlog en politiek. in 1956 komt Anton zijn oudere schoolvriend Fake tegen tijdens een demonstratie tegen alles wat met het communisme te maken heeft. De demonstraties lopen uit op rellen en oproer met de politie. Anton nodigde Fake uit om binnen te komen iets te drinken. Anton zei allemaal dingen over de vader van Fake en Fake verdedigde zijn vader met alles. Hij zei dat de communisten verantwoordelijk waren voor de dood van zijn vader. Anton zei dat dat niet waar was en zei dat zijn vader zelf ook fout zat. Het liep een beetje uit de hand in de kamer en Fake gooide met een fles die op de kachel kwam. Er kwam heel veel roet uit de kachel en verschillende dingen waren gebroken. Fake vertrok.
vierde episode, 1966
Na het examen arts trouwde hij in 1961 met Saskia de Graaff. Een jaar later werd hun dochtertje Sandra geboren. In 1966 op een begrafenis ontmoette hij een oud-verzetsstrijder. Het was Takes, degene die de NSB'er had vermoord. Hij had het samengedaan met zijn vriendin Truus, degene die Anton had ontmoet in de cel nadat hij was opgepakt. Anton ging een paar dagen later naar het huis van Takes waar hij een foto van Truus zag.
laatste episode, 1981
Anton scheidde uiteindelijk van Saskia en trouwde daarna met een andere vrouw Liesbeth. Hij kocht een paar huizen in Gelderland en Toscane. Toen Sandra 16 jaar was ging hij met haar naar Haarlem, naar de duinen waar Truus geëxecuteerd was. in 1981 liep Anton mee met een vredesdemonstratie met zijn zoon Peter (uit zijn 2e huwelijk). Tijdens die demonstratie kwam hij Karin Korteweg tegen (de buren van Anton in de 2e Wereldoorlog en de NSB'er was neergeschoten). Ze vertelde dat ze naar Nieuw-Zeeland waren verhuisd. In 1948 had haar vader zelfmoord gepleegd. Ze hadden het lijk van de NSB'er verplaatst zodat de hagedissen van meneer Korteweg niet ingenomen zouden worden door de Duisters. Ze hadden het lijk ook niet bij de andere buren van Anton neergelegd omdat die familie Joden in huis hadden. Het huis van Anton was dus de enige oplossing. Anton zou uiteindelijk een van de laatste zijn die de oorlog overleefd hebben.

titelverklaring
Nadat de NSB'er doodgeschoten was en voor het huis van Anton was neergelegd komt zijn familie plotseling in grote problemen. Het komt als een aanslag in.

opbouw boek
Het genre van dit boek is een roman. Het boek heeft 254 bladzijden, het bestaat uit 5 delen, die zelf weer verdeeld zijn in hoofdstukken en een proloog. Het proloog is in dit verhaal vooral informatief want er wordt informatie gegeven over de straat of kade waar Anton woont.
Het einde van het boek is gesloten, omdat alle vragen die Anton had tijdens zijn verhaal zijn opgelost. Hij weet nu waarom het lijk voor zijn huis werd neergelegd.

personages
Anton Steenwijk:Is de hoofdpersoon. In de eerste episode is hij 12 jaar en in de laatste ongeveer 48 jaar. Anton is een flat character omdat zijn uiterlijk en gedrag het gehele verhaal door hetzelfde blijft. Hij is slank, lang, donker haar en heeft een notenkleurige huid.
Cor Takes:is een round character. Hij was degene die samen met Truus de NSB'er doodde. Takes drinkt en rookt veel. Voor de oorlog was hij wiskunde leraar. Hij had donkerbruine ogen waarvan het linker anders was dan het rechter.
Saskia:Zij is de eerste vrouw van Anton en is Stewardess bij KLM. Ze lijkt op Truus die in de cel het gezicht van Anton steeds aanraakte. Hun dochter heet Sandra. Liesbeth is Anton's tweede vrouw. Hun zoon heet Peter die vernoemd is naar de overleden broer van Anton.

thema

Anton is eigenlijk het hele verhaal bezig om de aanslag te verwerken en te verklaren. Belangrijk is de hoofdvraag: Wie had de dood van zijn familie op zijn geweten? De Duitsers? of toch degene die het lijk voor hun huis heeft neergelegd. Het gaat in dit verhaal niet echt om de persoonlijke geschiedenis van Anton. Want zijn geschiedenis loopt eigenlijk gelijk aan de algemene geschiedenis. Dus de 2e wereldoorlog.

het einde herschreven
Tijdens de demonstratie ontmoet hij Karin Korteweg. Ze vertelt hem van alles, over dat haar vader gestorven is, en waarom ze het lijk van de NSB'er heeft verplaatst. Ze vraagt ook hoe het met hem gaat. Wel goed, zegt Anton. Alleen ik wil zo graag weten waarom ze dat lijk verplaatst heeft. Ze vertelt hem dat ze niet wilde dat de hagedissen van haar man in beslag zouden genomen worden door de Duisters. Ook kon ze het niet neerleggen bij de andere buren omdat die joden in huis hadden. Ze zegt hem na een tijdje gedag en gaat richting haar auto om naar huis te gaan. Anton is woedend en volgt haar richting huis. Zij gaat naar binnen. Hij twijfelt geen moment en belt aan om haar toch nog even te spreken. Als ze de deur open doet springen de tranen in zijn ogen. Woedend is hij. "hoe kon je ons dit aan doen!?, m'n vader, moeder en broer, allemaal dood!" Hij pakt zijn mes en geeft haar 5 steken in haar ribben. Stilte, eindelijk stilte en rust in zijn hoofd. Na al die jaren in twijfel te hebben geleefd. Hij kon zich niet beheersen, hij moest wel. Dit was de enige manier om rust in zijn leven te krijgen. Anton wordt gearresteerd en krijgt 23 jaar gevangenisstraf. Als hij ooit uit de gevangenis komt is hij waarschijnlijk 70 jaar. 

filmpje
trailer van "de aanslag"

Eigen mening

Dit boek is een boek voor de mensen die van lezen houden. Mensen met spanning of die ontspanning willen. Dit boek is goed voor de onwetende over de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. De schrijver neemt je mee in de emoties en gebeurtenissen die Anton meemaakt. Over de rare gebeurtenissen en mensen die hij leert kennen. Dit boek is een aanrader voor een goed verhaal. Als je niet oplet bij dit boek wordt je opgeslokt en weet je niet meer waar het over gaat. Houd uw gedachten erbij en baan je een weg door antons familie en gedachten. Dit boek is zeker 4 sterren waard van de 5!

Sjöwall & Wahlöö, De brandweerauto die verdween

De auteur

De auteur van mijn boek is Sjöwall & Whalöö. Mijn vader had mij dit boek aangeraden en verteld waar deze schrijver vooral over schreef. Ik verwachtte dus dat deze schrijver zou gaan schrijven over misdaad en moordoplossingen, een soort detective maar dan met meer personen. Ook verwachtte ik spannende momenten in het boek zoals achtervolgingen.  Mijn verwachtingen waren allemaal uitgekomen, de achtervolgingen, de onderzoeken, het oppakken van mensen. In één woord: geweldig. Dit boek was echt een leuk boek. Misschien wel één van de leukste die ik tot nu toe heb gelezen.

 Sjöwall en Wahlöö is de naam waaronder het Zweedse schrijverspaar Maj Sjöwall en Per Wahlöö een boekenreeks van tien misdaadromans publiceerde tussen 1965 en 1975. De twee schrijvers waren vroeger journalisten en hebben elkaar ontmoet in 1961 bij een uitgeverij. Ze trouwden in 1962 en kregen 2 zonen. Ze besloten een serie detective romans te schrijven met maar een doel:  dat je In een sociaaldemocratische regeringen opgebouwd uit Zweedse welvaartstaat misdaad en onrecht ook goed kon leven.

Voordat ze begonnen met schrijven waren de echtgenoten werkzaam als journalist en vertaler. Ze vertaalden onder meer werk van de Amerikaan Evan Hunter, die onder de naam Ed McBain tientallen detectives schreef. Bij hem bespeurden ze een zekere sleur; voor hen een reden om vooraf te besluiten hun eigen serie te beperken tot tien boeken. Bovendien overleed Wahlöö in 1975. Sjöwall bleef schrijven, maar is tegenwoordig hoofdzakelijk weer actief als vertaler van misdaadromans.

Andere boeken die deze 2 schrijvers samen hebben geschreven:

De serie is in circa 25 talen vertaald, waaronder het Nederlands. In veel landen verschijnen geregeld herdrukken.

De vrouw in het Götakanaal (Roseanna, 1965), over een mysterieuze vrouw wier lichaam in een kanaal wordt gevonden.

De man die in rook opging (Mannen som gick upp i rök, 1966), over een journalist die tijdens een bezoek aan Hongarije verdwijnt.

De man op het balkon (Mannen på balkongen, 1967), over een kindermoordenaar.

De lachende politieman (Den skrattande polisen, 1968), over een massamoord in een stadsbus.

De brandweerauto die verdween (Brandbilen som försvann, 1969), over een merkwaardige brand in een woonhuis.

De man die even wilde afrekenen (Polis, polis, potatismos!, 1970), over de moord op een semi-malafide grootindustrieel.

De verschrikkelijke man uit Säffle (Den vedervärdige mannen från Säffle, 1971), over de moord op een politie-inspecteur met sadistische trekken.

De gesloten kamer (Det slutna rummet, 1972), waarin Martin Beck de moord op een man in een gesloten kamer moet oplossen, naast een serie bankovervallen.

De politiemoordenaar (Polismördaren, 1974), over de verdwijning van een vrouw en de moord op een politieman - die met elkaar te maken lijken te hebben.

De terroristen (Terroristerna, 1975), over een bankoverval, een moord, en het bezoek van een Amerikaanse senator aan Stockholm. Het dikste boek uit de serie, vaak als slechtste beoordeeld vanwege de langdradige en afleidende politieke verhandelingen.

Bron: wikipedia

Vragen:

Ja deze twee schrijvers hebben samen gewerkt met Evan Hunter dat ook tientallen detectives schreef. Ook waren zij erg tegen dat maar één iemand de baas was. Dus wilden zij laten zien dat je ook goed kan  leven in een wereld dat de politie in handen heeft.

Nee niet echt. Er zijn in het boek ook meerdere hoofdpersonen. De hoofdpersonen zijn vooral politiemannen die een brand moeten oplossen en nog meer dingen. Je moet het boek een beetje vergelijken met de serie: Baantjer.

Thematiek

Je kan dit boek goed vergelijken met de realiteit, in dit boek worden er vooral dingen opgelost en doorgedacht over allerlei dingen in het boek. Het voornaamste thema in dit boek is dan ook detective. In de realiteit worden er elke dag verschillende dingen onderzocht. Pasgeleden was er een brand in Gouda waarbij een man van het balkon afsprong zodat hij niet zou worden gepakt door het vuur. Hier de link naar het nieuwsbericht: http://www.omroepwest.nl/nieuws/28-05-2013/brand-woning-prins-hendrikstraat-gouda-bewoner-springt-van-balkon. Ik vind dit onderwerp ook echt een goed onderwerp voor een boek. Je kan er echt van alles mee doen. Van de gekste moorden tot de meest onoplosbaarste zaken die de hoofdpersoon voor altijd in het geheugen staan gegraveerd. Je kan in zo’n onderwerp dan ook zaken erbij pakken die in het echt ook zijn gebeurd. In het dagelijks leven zijn er altijd wel een grote groep mensen die elke dag aan deze onderzoeken moeten denken of deze onderzoeken moeten uitvoeren. Je kan in zo’n onderwerp ook echt goed je mening kwijt. Net als de schrijvers Sjöwall & Wahlöö hebben gedaan. Zij schreven over dat de politie in zweden ook de macht kon hebben in plaats van één persoon. Deze methoden hebben al vele schrijvers gebruikt. Het thema was in de vroegere jaren anders dan dat het nu is. Vroeger had je niet de opsporingstechnieken die je nu hebt. Nu kan je met behulp van computers alles goed opslaan en weer goed terug vinden, vroeger moest het met het typemachine. Vroeger kon je ook niet met behulp van DNA technieken te werk gaan. De technieken die we nu nog steeds gebruiken komen vooral uit de boeken van Sherlock Holmes. De schrijver: Sir arthur Conan Doyle. Deze meneer was vroeger ook dokter en wist dus alles goed te beschrijven over onderzoek en gevechten, bv. waar je de vijand goed kon raken.  Oftewel in deze soort thema’s kan je veel vertellen.

Stijl

Er zit een klein vleugje overtuigend schrijven in maar het gaat toch echt vooral over het amuserend lezen van dit boek. Het is ook een beetje overtuigend schrijven omdat deze twee schrijvers wilden laten zien hoe het ook kon. Dat niet maar één iemand de baas kon zijn in een land. Het is toch echt vooral amuserend schrijven omdat het een boek is dat je moet vermaken, dat je moet pakken. Ik vind dit een van de leukste stijlen, ik denk dat heel veel mensen het daar met mij eens zijn. Het is een stijl dat je laat ontspannen of dat je laat pakken door het hele verhaal dat er omheen zit.

Fantasie & creativiteit

Ik zou misschien zelf iets minder lang bij een punt staan. Op een gegeven moment draaide het heel lang om maar het vinden van waar het vuurvonkje vandaan kwam, misschien 10 hoofdstukken lang. Ik vindt het uiteindelijk nog een vage titel. Er komt vuur in het boek voor en ook dat één van de mannen een brandweerauto koopt voor zijn zoontje. Maar voor de rest vindt ik het niet ergens op slaan.

Gunvald Larsson rende weg van de man die hem liet struikelen en hem onderschot had gehouden. Hij keek nog eens achterom of hij de man zag. Hij ging in het steegje staan en huigde enorm. Toen hij was bijgekomen stak hij maar een sigaretje op en ging eens staan denken. Wie is die man en waarom hield hij mij onderschot? En waarom ik? Larsson was onderweg naar huis toen hij werd aangevallen. Heeft dit te maken met het verbrandde huis? De drugs die malm onder hield? Of heeft het te maken met de ondervragingen? De volgende twee dagen bleef hij maar op zijn kantoor, hij las een goed boek over nelson mandela. De volgende dagen erna heeft hij ook niet veel gedaan, hij is er wel achter gekomen wie deze man was. Het was de buurman van de man die zelfmoord had gepleegd in zijn appartement. Hij heeft de gaskraan opengezet en zichzelf laten stikken. Ook maar één vuurvonkje was genoeg om de hele flat te laten ontploffen. En dat gebeurde dan ook. De hele flat was afgebrand en er waren 3 doden gevallen. 2 kinderen en één moeder. De moeder was al dood in haar slaap door het hoge gehalte aan gas in de flat. De kinderen waren verbrand. Ze hadden zelf op dat moment geen last van het gas omdat hun kamer verder weg was. Larsson ging met een goed team allerlei gegevens over deze man opzoeken, wat voor werk hij heeft en waar hij natuurlijk woont. Deze man werkt als zwembadonderhouder in Kilrich. Hij woont vlakbij de flat dat was afgebrand. Hij had in geen enkel opzicht een relatie met de man die zelfmoord had gepleegd. Het onderzoek over de ontploffing was eigenlijk al afgesloten. Conclusie was: De man had zelfmoord gepleegd door de gaskraan open te zetten en zichzelf te laten stikken. De vrouw die onder hem woonde had kaarsen aanstaan. Die kaarsen zorgden er voor dat de kamer met gas ontplofte en de flat in brand vloog. Larsson geloofde niet dat het een ongeluk was en ging verder met het onderzoek. Hij ondervraagde mensen die er woonden of die het gezien hadden. Één van de mannen die daar zijn hond altijd uitlaat in het park dat naast de flat ligt. Zag een man werken aan de gasslang. Hij had een rood petje op, een gele trui aan en een paar moersleutels bij zich. Hij vond het al raar dat de man daar midden in de nacht zat te werken aan de gasslangen maar niet gek genoeg om te melden aan de politie. Larsson wist precies wie deze man was. Het was de man die hem onder schot had gehouden maar bang genoeg was om hem niet neer te schieten. Hij wist waar deze man wekte en ging er heen. Hij kwam aan in de winkel en had zichzelf op het ergste voorbereid. Hij keek in het rond en zag daar de man staan. Hij tikte hem op zijn schouder en vroeg aan hem of hij een paar vragen wilde beantwoorden. De man draaide zich naar hem toe en begon hard weg te rennen. Hij rende achter hem aan, door het park, de vijver, de daken die spekglad waren, ook al was het lente. De man was steeds net iets te snel. Zachrisson, een jongen die net in dienst was voor de politie. Zag de achtervolging en schakelde meteen hulp in. Larsson en malm kwamen op het dak en er werd flink geschoten. Larsson probeerde de man over te laten geven want hij kon geen kant meer op. Malm bleef maar schieten en raakte Larsson. Malm rende weg maar kwam onderweg in het trappenhuis Zachrisson tegen. Zachrisson schoot de man in zijn been en kon niet meer lopen. “zo zo zo, wie hebben we daar?” zei Zachrisson. Malm werd later naar het politiebureau gebracht en ondervraagt. Larsson werd naar het ziekenhuis gebracht en moest goed gehecht worden. Malm wilde eerst niet bekennen, maar na een paar martelmethodes bekende hij toch. Hij was degene die de gaskraan had opengezet en een vuurtje naar binnen gooide. De zaak was nu echt gesloten.

de romantiek samenvatting en camera obscura

De Romantiek is als een mooi meisje, zo zei Hecker, maar er zweeft een helse trek om haar lippen. Ze sleept haar slachtoffers mee naar de afgrond, haar zoete tonen worden addergesis. Dit beeld is slechts van toepassing op het leven van enkele individuele kunstenaars die inderdaad de grenzen van de maatschappij verkenden.

Kenmerkend zijn een viertal begrippen. In de eerste plaats is van belang originaliteit. In de tweede plaats werden de kunstenaars gefascineerd door de onverklaarbaarheden in het leven. Ondanks de breuk met de traditie is `geschiedenis’ het derde kernwoord van de Romantiek. Het vierde kernwoord is contrastwerking.

Wie zijn in Nederland de belangrijkste romantische schrijvers? In de eerste plaats kan Willem Bilderdijk genoemd worden. Hij dichtte omvangrijke werken over de oorsprong van de wereld, waanzinnige berijmingen van ziektebeelden, en grote leerdichten over het wezen van de poëzie. Contrastwerking was een belangrijk stijlmiddel voor hem, en hij probeerde nieuwe genres uit.

Bilderdijk beoefende ook een van de typische genres van de Romantiek: het historisch dichtverhaal. Dit oude middeleeuwse genre werd in de vroege negentiende eeuw opnieuw geïntroduceerd door de befaamde Engelse schrijver Walter Scott. In Nederland is het vooral bekend geworden door Jacob van Lennep en Nicolaas Beets.

Camera obscura

De Camera obscura was een reality soap. Het was natuurlijk geen televisieprogramma, maar er zijn wel veel gelijkenissen. Wat je voorgeschoteld krijgt, zijn een hele reeks situaties die soms dramatisch zijn, maar vaker nog grappig. Die situaties zijn geïnspireerd door echte gebeurtenissen. En ze gaan in de eerste plaats over gewone mensen. De Camera obscura verscheen ook niet in één keer, maar het boek werd steeds opnieuw uitgegeven. En telkens – zoals bij een nieuwe aflevering van een soap – kwamen er van die situaties van gewone mensen bij. En net als sommige reality soaps kende de Camera obscura een gigantisch succes. Niet voor enkele seizoenen, maar de hele negentiende eeuw lang. De laatste druk verscheen nog in 2002.

verlichting

Verlichting (1700-1800)

Krinke Kesmes, een vroeg imaginair reisverhaal

Omdat ze nu over iets anders dachten dan alleen hun religie. Het was ook een heel ander verhaal, een heel nieuwe gedachten. In die tijd dachten ze alleen aan hun geloof en geen nieuwe gedachtes.

Om te laten zien hoe we kunnen en moeten overleven. Over iets nieuws dan alleen verhalen over romantiek in een dorp of stad, of over god. Ze bedachten in de verlichting allemaal nieuwe dingen. Dat is ook de hoofdkern van de verlichting.

Dat je ook in die tijd blij en vrij kon zijn in je eentje niet per se met iemand anders. Dat je ook in je eentje kon overleven.

Moderne columnisten: Weyerman en Van Effen

Een soort nieuwe schrijfstijl. De man die dit bedacht, bedacht een schrijfstijl die in de 18^e eeuw bekend werd als het bekendste schrijfstijl van Nederland.

Dat er iets ontbreekt. En dan denk ik dat hij bedoelt dat ze weinig weten over zichzelf of over de anatomie. Ik had op wikipedia opgezocht wat deze titel betekende. Anatomist of faults zei wikipedia. En dat betekent Atoom van fouten.

Ik zou me opwinden over de stank in de stad, en over dat we te weinig geld krijgen voor wat we doen.

Beste mr. Jacob,

Ik loop op de grachten van Amsterdam en wat ruik ik? Stank, dat is het enige wat ik in deze stad ruik. Al het afval dat op de straten ligt. Alles wat we uit poepen word zo in de grachten gegooid. Ik vind dat u er iets aan moet doen. U zou het afval op kunnen ruimen door grote karren. Het gooien van poep in de grachten verbieden en afvalbakken plaatsen zodat we het afval daar in kunnen stoppen en niet op straat.

MVG. Mikal.

Pulp fiction: het succes van populaire proza

De gewone mensen. Geen verhalen over ridders, fabeldieren en koningen. Deze verhalen waren anders. Het beschreef het normale leventje.

In die tijd hadden dus blijkbaar ook veel mensen weinig geld. Ze moesten ver reizen voor spullen omdat ze te arm waren  om spullen vanaf een schip te halen. Er werd niet nagedacht over hoe ze het konden aanpakken.

Nee want ze waren bezig met geld verzamelen. Ze hadden het geld gewonnen en namen dat mee naar huis. Er werden in dit soort avonturenromans weinig dingen verteld over religie of dat soort dingen. En dat was in die tijd natuurlijk vrij populair.

Sara Burgerhart: roman in brieven

In avonturenromans draaide alles om avonturen en anekdotes, in de briefroman om gedachten, gevoelens en de psychologie van de personages.

Omdat brieven persoonlijk zijn en je er van alles in kunt vertellen. Het heeft niet een bepaalt doel of genre. Brieven zijn voor personen maakt niet uit voor wie of wat.

Ze had goed moeten nadenken voordat ze deze afspraak maakte. Dan had ze geweten dat ze niet meer op tijd terug zou zijn.

Rhijnvis Feith experimenteert met gevoelens.

Omdat de normen en waarden in een roman niet altijd goed zijn. Soms gaat het bij een roman net iets te ver.

Door meer gevoelens en psychologie toe te voegen aan zijn verhalen.

Eduard is een beetje een macho. Dit gebeurt vaak in romans uit die tijd. Het ging vaak over helden bv. Ridders. Dit waren verhalen van voor de verlichting, dus de middeleeuwen.  

Joe Speedboot, Tommy Wieringa

Hallo allemaal,

Ik heb het boek:  joe speedboot van Tommy Wieringa gelezen. Ik heb dit boek gekozen omdat, ik veel over de schrijver Tommy Wieringa heb gehoord. En omdat het boek mij aansprak door de recensies van verschillende kranten. Ook had mijn moeder dit boek aangeraden.

Waar gaat het boek over?

Het boek gaat over een jongen die Fransje Hermans heet en invalide wordt na een ernstig ongeluk. Door het ongeluk heeft hij ook zijn volledige spraakvermogen verloren. Fransje ontmoet in het verhaal een jongen die op zijn 15^e al bommenlegger en vliegtuigbouwer is, Joe speedboot. Joe speedboot heet niet echt Joe maar heeft een andere naam die hij liever niet zegt. Joe heeft een vader die Papa Afrika heet. Een Nubiër die een kleine scheepswerf begint op de oever van de Rijn. Joe gaat samen met zijn vriend Joe een vliegtuig bouwen en ontdekt daarbij dat hij enorm sterke armen heeft. Hij gaat samen met zijn vriend trainen en trainen en wordt een professionele armworstelaar. Ook ontmoet hij een meisje die hij meer dan aardig vindt.

Thema

Het belangrijkste thema uit het boek is vriendschap. In het boek draait bijna alles om die vriendschap en zij doen ook alles samen.

Twee fragmenten uit het boek voor mijn thema,

Fragment 1:

- Fransje, zeg het eens.

Ik keek zwijgend naar hem op.

-Oké, wat is er en hoe ga je me dat duidelijk maken?

Ik wees met heftige gebaren in de richting van de dijk en gebaarde dat hij mee moest komen.

Lassie de schrandere collie.

-Even mijn schoenen aandoen, zei Joe.

Einde fragment.  (blz. 42)

Wie gaat er nou om 2 uur ’s nachts naar buiten met een vriend terwijl je niet eens weet wat er aan de hand is?

Fragment 2:

Engel heeft zelf aangeboden om mij te helpen, ik weet niet hoe hij aan informatie over mijn specifieke hulpbehoevendheid komt, maar alle hulp is welkom. We gaan samen naar de plee, hij stroopt mijn broek af en hangt mijn pik in het urinaal, dat ik altijd bij me heb in het zijvak van mijn wagen. (blz. 31)

Einde fragment 2.

Een vriend die hem helpt om te plassen! Dat is pas een echte vriend.

Belangrijkste personage uit het boek

De belangrijkste persoon en verhaalverteller is Fransje Hermans.

Frans Hermans (hoofdfiguur)
Uiterlijk: Het enige wat over het uiterlijk van Fransje bekend is dat hij in een rolstoel zit. Zijn borstkas is verbrijzeld en hierdoor kan hij alleen zijn rechterarm nog bewegen.
Gedrag: Zijn gedrag veranderd in de loop van het verhaal heel erg. Eerst is hij heel verlegen en zegt weinig en onderneemt weinig. Maar naarmate hij meer en meer doorkrijgt dat hij iets van zijn leven moet maken word hij steeds ondernemender.
Karakter: Fransje is echt een doorbijter. Hij heeft in zijn leven veel tegenslagen te verduren gehad. De grootste is natuurlijk wel dat bijna zijn hele lichaam verlamd is op zijn rechterarm na. Ondanks dit slaagt hij toch bijna voor zijn middelbare schoolcarrière en gaat hij met zijn rechterarm aan armdruk wedstrijden meedoen.

Ik sta zelf niet zoals deze jongen in het leven, ik zit niet in een rolstoel en heb hele andere gedachtes dan hem. Hij denkt overal ook diep over na en houdt een enorm dagboek bij. Ik zou wel vrienden met hem kunnen worden, maar dan zou er ook net zo’n vriend bij moeten zijn als Joe Speedboot.

Taalgebruik

In het boek wordt het verhaal heel uitgebreid vertelt. En daarom ook leuk. Ik kan niet echt met een kort citaat een voorbeeld gaan geven van dit want het wordt juist uitgebreid vertelt. Ook wordt er soms in het boek het ietwat grof vertelt. Zoals het stukje dat ik hierboven beschreven heb:

Engel heeft zelf aangeboden om mij te helpen, ik weet niet hoe hij aan informatie over mijn specifieke hulpbehoevendheid komt, maar alle hulp is welkom. We gaan samen naar de plee, hij stroopt mijn broek af en hangt mijn pik in het urinaal, dat ik altijd bij me heb in het zijvak van mijn wagen.

Stemming tijdens lezen van het boek

Tijdens het lezen dwaalde ik soms af omdat het zo uitgebreid en langdradig wordt vertelt. Maar als er dan weer iets spannends of grappigs gebeurd was het boek ook meteen weer heel leuk.

Ook was ik tijdens het lezen gefascineerd op de wijze hoe de schrijver het kon vertellen.

Motto

Ik heb van dit boek geleerd dat je met veel andere mensen vrienden kunt worden ook al kunnen zij niet praten of geïnteresseerd zijn in het maken van bommen. Vrienden kan je met iedereen worden en dat zal ik zeker onthouden.

Vergelijking

Ik had voor dit boek 2 andere boeken gelezen:

-De reünie, Simone van der Vlugt.

-De Donkere Kamer van Damokles, Willem Frederik Hermans.

Er zijn tussen de 3 boeken weinig overeenkomsten. De reünie is een boek met een plot. DDKVD is een literatuur boek. En het boek dat ik net gelezen heb is een boek met een lopend verhaallijn. Dus de toekomst is niet te voorspellen.

Er zijn wel een hele hoop verschillen. Bv wat ik boven beschreven heb. Maar ook hoe de verhalen vertelt worden.  Het boek De reünie vond ik het leukst omdat er echt een heel spannend verhaal in zat. In dat boek was ik de hele tijd nieuwsgierig en in het boek dat ik net gelezen heb dwaalde ik soms af.

Twee vragen

Hoe kijk jij op tegen vriendschap?

Zou jij ook vrienden kunnen worden met Fransje Hermans?

Dit was mijn boekverslag! Ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen.  

WeblogOpdracht: Renaissance.

Opdrachten: Joost van den Vondel, de prins der dichters

Vraag1:

Omdat de dichters de belangrijkheid van hun stad wilden laten zien. Met hun gedichten lieten ze de mensen lezen over hun mooiheid van hun stad.

Vraag2:

Die vrouw schreid over zijn lijk. Het kind gaat dood. De verteller lijkt dit gedicht wel meegemaakt te hebben.

Boven in de hemel is alles goed, en je moet in god geloven.

Het is een kind en het wordt een lyck want hij gaat dood.

Vraag3:

1. dat Nederland wordt overgenomen door een ander land, of iemand wordt beroofd.
2. Omdat het dan makkelijker om te lezen is?
3. Dat als er iets gebeurt dat je het dan niet hoeft te accepteren maar ertegen moet vechten.
4. Nee, het is weg.

Opdrachten: schrijven voor een speciale gelegenheid,

Vraag1:

Omdat ze graag dingen over hun stad willen laten lezen, en laten horen.

Vraag2: Omdat vroeger niemand die gedichten en teksten heel mooi vond of het waard vond om het te kopen.

Vraag 3:

1. Het gaat over een soort van oorlog waarin hij werd vermoord of geëxecuteerd. Want hij had iets gedaan waar hij van werd beschuldigd. En daar stond de doodstraf op.
2. Hij gebruikt dit omdat hij zijn stok wilde laten zien als zijn alles. Alsof hij er tegen kon praten en er van alles tegen kon vertellen. Hij wilde ook dat zijn stok door niemand meer werd aangeraakt, dat gebeurt nu ook, het staat in het rijksmuseum.
3. Dat de prins een landverrader was. En hij schreef ook over de oorlog met Spanje. Hij moest hiervoor een boete van 300 gulden betalen en het boek werd verboden.
4. Ja in het rijksmuseum.

  Opdracht 2: handleiding voor de tijdreiziger.

De Renaissance was van 1500 – 1700. In die tijd gebeurde er veel. De mensen waren de middeleeuwen zat en gingen andere dingen proberen en uitvindingen verrichten. Ook werden gedichten en vormen van ‘de verlichting’ kenbaar. Ze werden dus de middeleeuwen zat en gingen de Gouden eeuw in. Alles werd beter?

Een kenmerk van de Renaissance was dat ze van de middeleeuwen naar de klassieke oudheid gingen. Ze waren de middeleeuwen zogezegd zat, en wilde weer iets anders hebben. De traditie om de geschiedenis van Europa in drie perioden onder te verdelen, oudheid, middeleeuwen en nieuwe tijd, is tijdens de renaissance ontstaan. De mensen van de klassieke oudheid zeggen dat het de schuld is van de ‘midde-eeuwers’ dat de tijd zo is geworden. Ze willen het weer terug naar hun tijd. De tijd van de Gouden eeuw, de gouden eeuw was van 1600-1700.   

Bron:  http://nl.wikipedia.org/wiki/Renaissance#Kenmerken

Een ander kenmerk van de Renaissance is secularisering. De invloed van de renaissance deed zich vooral gelden waar het ging om het denken en voelen van de elite. De intellectuele elite ontwikkelde een levensstijl die zich aan het religieuze onttrok. Dit proces wordt secularisering genoemd. De nieuwe, seculiere levenssfeer werd vooral zichtbaar gemaakt in de kunsten en de letteren. Centraal stonden vragen op het gebied van de moraal en de vraag naar de plaats van het individu in de samenleving. De betekenis van de renaissance wordt hoofdzakelijk zichtbaar in de sterk veranderende opvattingen op het gebied van smaak en stijl, fatsoen en decorum, opvoeding en onderwijs.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Renaissance#Kenmerken

Ook een kenmerk van de Renaissance was het individualisme. Het individualisme werd steeds belangrijker in de Renaissance. De mannen moesten doen wat ze moesten doen en de vrouwen deden wat zij moesten doen. De burgers kregen ook een grotere rol in de politiek, ze mochten meestemmen en bepalen hoe het er soms aan toe ging. Van mannen werd verwacht dat zij het lot naar hun hand zetten. Er ontstond een verering van het individu, van 'grote mannen' die zichzelf onderscheidden van hun omgeving. Een dergelijke man, die zijn rivalen overtrof, bezat virtù (= deugd) in de ogen van zijn tijdgenoten. Het werd als een typisch mannelijke kwaliteit beschouwd. Een goed voorbeeld van dit nieuwe individualisme wasBenvenuto Cellini, een veelzijdig kunstenaar met een uitgesproken karakter.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Renaissance#Kenmerken

Realisme in de beeldende kunst.

De toenemende aandacht voor het hier en nu ten koste van de nadruk op het eeuwige en transcendente blijkt ook uit het toenemend realisme in de beeldende kunst. Vanaf de renaissance werd van westerse kunst verwacht dat deze de werkelijkheid op een objectieve manier vormgaf en als zodanig herkenbaar was.

De ruimte was niet langer onpeilbaar en onkenbaar, maar werd als geordend beschouwd, zichtbaar en meetbaar.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Renaissance#Kenmerken

Hoe zien de mensen eruit?

De mensen zager in die tijd keurig uit, tenminste als je wat geld had. Het was een tijdperk van de Gouden eeuw, van het handelen van de economie die begon op te bloeien. De mensen droegen pruiken en mooie kleding.

De mensen praatten vroeger ook in een, voor mij, hele rare taal die van het Nederlands is afgeleid. Hier is een voorbeeld:

Constantijntje, ’t zalig kijntje,
cherubijntje, van omhoog
d’ ijdelheden hier beneden
uitlacht met een lodderoog.
Moeder, zeit hij, waarom schreit gij,
waarom greit gij op mijn lijk?
Boven leef ik, boven zweef ik,
engeltje van ’t hemelrijk.
En ik blink er, en ik drink er
’tgeen de schinker alles goeds
schenkt de zielen, die daar krielen,
dertel van veel overvloeds.
Leer dan reizen met gepeizen
naar paleizen, uit het slik
dezer werreld, die zo dwerrelt.
Eeuwig gaat voor ogenblik.

Dit is een gedicht met de oude Nederlandse taal.

Vroeger dachten de mensen ook anders dan nu. Ze wisten vroeger nog niet hoe alles eruitzag of hoe het werkte. Vroeger dachten ze alleen aan het geloof. Nu gingen ze verder, ze vonden dingen uit, ze begonnen gedichten gedichten te schrijven en kunst te maken. Ook het individualisme begon zijn rol te spelen. De mannen deden wat zij moesten doen en de vrouwen.

Hierboven zie je een schilderij uit de Renaissance. Dit schilderij heet: De wedergeboorte van Venus. Geschilderd door Sandro Botticelli.

Als je goed wilt snappen wat de mensen zeggen in de Renaissance raad ik je aan om teksten en gedichten te lezen van Joost van den Vondel. Het meest geschreven genre in die tijd waren gedichten omdat mensen als hobby wilde uitzoeken wat er nou met dat gedicht bedoeld werd. Ook werden er toen veel schilderijen gemaakt, dus is het ook handig om een paar beroemde schilderijen te bekijken en er goed over na te denken. Want dat gebeurde in die tijd veel: NADENKEN!